ایزو 20087 یا استاندارد ISO 20087:2016 به روش اندازه‌گیری عمر باتری در دوربین‌های دیجیتال عکاسی برای مصرف‌کنندگان می‌پردازد. این استاندارد توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) تدوین شده و هدف آن ارائه یک روش یکنواخت برای ارزیابی مدت زمان عملکرد باتری در دوربین‌های دیجیتال است. این امر به مصرف‌کنندگان امکان می‌دهد تا مقایسه‌ای دقیق‌تر بین مدل‌های مختلف دوربین داشته باشند.
در این استاندارد، شرایط آزمایش، مانند تعداد عکس‌های گرفته‌شده، استفاده از فلاش، نمایشگر LCD، و سایر عوامل مؤثر بر مصرف انرژی، به‌طور دقیق تعریف شده‌اند. این موضوع به تولیدکنندگان کمک می‌کند تا اطلاعات دقیق‌تری درباره عملکرد باتری محصولات خود ارائه دهند و به مصرف‌کنندگان در انتخاب آگاهانه‌تر کمک می‌کند.
نسخه‌ای از این استاندارد با عنوان GSO ISO 20087:2021 نیز در منطقه خلیج فارس به تصویب رسیده است.
روش اندازه‌گیری عمر باتری در دوربین‌های دیجیتال عکاسی
استاندارد ISO 20087:2016 روش اندازه‌گیری عمر باتری در دوربین‌های دیجیتال عکاسی برای مصرف‌کنندگان را تعیین می‌کند. این استاندارد با هدف فراهم آوردن یک روش یکنواخت برای ارزیابی مدت زمان عملکرد باتری در دوربین‌های دیجیتال تدوین شده است. روش‌های اندازه‌گیری در این استاندارد به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که شرایط استفاده واقعی کاربران را شبیه‌سازی کنند.
برخی از روش‌های کلیدی اندازه‌گیری در این استاندارد عبارتند از:
- استفاده از فلاش: در هر دو عکس یکی، فلاش به‌صورت کامل استفاده می‌شود.
- عملیات زوم اپتیکال: قبل از گرفتن هر عکس، لنز زوم اپتیکال از انتهای تله به انتهای واید یا بالعکس حرکت داده می‌شود.
- استفاده از نمایشگر: نمایشگر دوربین در تمام مدت آزمایش روشن بوده و به‌عنوان منظره‌یاب الکترونیکی استفاده می‌شود.
- فواصل زمانی بین عکس‌ها: اولین عکس ۳۰ ثانیه پس از روشن شدن دوربین گرفته می‌شود و سپس هر ۳۰ ثانیه یک عکس گرفته می‌شود.
- خاموش کردن دوربین: پس از گرفتن هر ۱۰ عکس، دوربین خاموش می‌شود و پس از مدتی که تأثیری بر عمر باتری نداشته باشد، دوباره روشن می‌شود.
- پایان آزمایش: آزمایش زمانی پایان می‌یابد که دوربین به‌دلیل کاهش سطح باتری خاموش شود یا عملکردهای مرتبط با عکاسی متوقف شوند.
این روش‌ها به تولیدکنندگان کمک می‌کنند تا اطلاعات دقیق‌تری درباره عملکرد باتری محصولات خود ارائه دهند و به مصرف‌کنندگان در انتخاب آگاهانه‌تر کمک می‌کنند.
کاربردهای استاندارد ایزو 20087
استاندارد ISO 20087:2016 با هدف تعیین روش اندازه‌گیری عمر باتری در دوربین‌های دیجیتال مصرفی تدوین شده است. این استاندارد به‌طور خاص برای دوربین‌های دیجیتال عکاسی (Digital Still Cameras) طراحی شده و کاربردهای متعددی در صنعت و بازار دارد. در ادامه، به برخی از مهم‌ترین کاربردهای این استاندارد اشاره می‌شود:
1. ارزیابی دقیق عمر باتری توسط تولیدکنندگان
تولیدکنندگان دوربین‌های دیجیتال از این استاندارد برای اندازه‌گیری عمر باتری محصولات خود تحت شرایط مشخص و یکنواخت استفاده می‌کنند. این روش به آن‌ها امکان می‌دهد تا اطلاعات دقیق‌تری درباره عملکرد باتری ارائه دهند و محصولات خود را به‌طور مؤثرتری با رقبا مقایسه کنند.
2. اطلاع‌رسانی شفاف به مصرف‌کنندگان
با استفاده از نتایج حاصل از این استاندارد، تولیدکنندگان می‌توانند اطلاعات قابل‌اعتمادی درباره عمر باتری دوربین‌های خود در اختیار مصرف‌کنندگان قرار دهند. این اطلاعات به خریداران کمک می‌کند تا تصمیمات خرید آگاهانه‌تری اتخاذ کنند.
3. تسهیل مقایسه بین محصولات مختلف
از آنجا که این استاندارد شرایط آزمایش را برای همه دوربین‌ها یکسان می‌سازد، مصرف‌کنندگان و تحلیل‌گران بازار می‌توانند عملکرد باتری مدل‌های مختلف را به‌صورت مستقیم و منصفانه مقایسه کنند.
4. پشتیبانی از توسعه و بهبود محصولات
مهندسان و طراحان می‌توانند از داده‌های به‌دست‌آمده از این استاندارد برای شناسایی نقاط ضعف در مصرف انرژی و بهینه‌سازی طراحی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری دوربین‌ها استفاده کنند.
5. استانداردسازی در صنعت و تنظیم مقررات
این استاندارد به‌عنوان یک مرجع بین‌المللی برای اندازه‌گیری عمر باتری در دوربین‌های دیجیتال شناخته می‌شود و می‌تواند در تدوین مقررات و استانداردهای ملی یا منطقه‌ای مورد استفاده قرار گیرد.
آیا برای استاندارد ایزو 20087 گواهینامه صادر می شود؟
خیر، استاندارد ISO 20087:2016 که به روش اندازه‌گیری عمر باتری در دوربین‌های دیجیتال عکاسی برای مصرف‌کنندگان می‌پردازد، به‌عنوان یک استاندارد آزمون و اندازه‌گیری طراحی شده است و برای آن گواهینامه رسمی صادر نمی‌شود.
چرا گواهینامه‌ای برای ISO 20087 صادر نمی‌شود؟
- ماهیت استاندارد: ISO 20087 یک استاندارد فنی است که روش‌های مشخصی برای اندازه‌گیری عمر باتری در شرایط کنترل‌شده ارائه می‌دهد. این استاندارد برای تضمین یکنواختی در آزمایش‌ها و مقایسه‌های بین محصولات مختلف تدوین شده است.
- عدم نیاز به صدور گواهینامه: برخلاف استانداردهای مدیریتی مانند ISO 9001 یا ISO 14001 که نیاز به پیاده‌سازی سیستم‌های مدیریتی دارند و برای آن‌ها گواهینامه صادر می‌شود، ISO 20087 صرفاً یک روش آزمون است و نیازی به صدور گواهینامه ندارد.
چگونه شرکت‌ها از ISO 20087 استفاده می‌کنند؟
- ارائه اطلاعات دقیق به مصرف‌کنندگان: تولیدکنندگان دوربین‌های دیجیتال می‌توانند با استفاده از روش‌های تعیین‌شده در این استاندارد، عمر باتری محصولات خود را اندازه‌گیری کرده و نتایج را در مشخصات فنی محصولات ارائه دهند.
- مقایسه منصفانه بین محصولات: با استفاده از این استاندارد، مصرف‌کنندگان می‌توانند عمر باتری مدل‌های مختلف دوربین را به‌صورت منصفانه و بر اساس شرایط آزمون یکسان مقایسه کنند.
نتیجه‌گیری
در حالی که استاندارد ISO 20087:2016 برای اندازه‌گیری عمر باتری در دوربین‌های دیجیتال بسیار مفید است، اما به‌دلیل ماهیت فنی و آزمونی آن، گواهینامه رسمی برای آن صادر نمی‌شود. تولیدکنندگان می‌توانند با پیروی از این استاندارد، اطلاعات دقیق‌تری به مصرف‌کنندگان ارائه دهند و اعتماد آن‌ها را جلب کنند.
