اخذ گواهینامه ایزو 31010 – سیستم مدیریت ارزیابی ریسک
اخذ گواهینامه ایزو 31010 به عنوان یک استاندارد بین المللی حیاتی است که به تکنیک های ارزیابی ریسک اختصاص دارد و مکمل استاندارد مدیریت ریسک اخذ گواهینامه ایزو 31010 است.
ISO 31010: افزایش مدیریت ریسک از طریق تکنیک های استاندارد
مقدمه ای بر اخذ گواهینامه ایزو 31010
اخذ گواهینامه ایزو 31010 به عنوان یک استاندارد بین المللی حیاتی است که به تکنیک های ارزیابی ریسک اختصاص دارد و مکمل استاندارد مدیریت ریسک اخذ گواهینامه ایزو 31010 است. این گواهینامه تکمیلی نقش مهمی در هدایت سازمان‌ها به منظور ارتقای کیفیت فرآیندهای مدیریت ریسک در هنگام اجرای ایزو 31010 ایفا می‌کند. ISO 31010 که به عنوان یک استاندارد پشتیبانی توسعه یافته، بینش‌های دقیقی را در مورد تکنیک‌های مختلف ارزیابی ریسک ارائه می‌کند و دامنه روش‌های ارزیابی ریسک سازمان را گسترش می‌دهد.
تاریخچه و توسعه
استاندارد ISO 31010 ریشه در نیاز به یک چارچوب جامع دارد که به سازمان ها در جهت یابی پیچیدگی های مدیریت ریسک کمک می کند. این استاندارد که در ابتدا در سال 2009 منتشر شد، شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی در ویرایش دوم خود بود که در سال 2019 منتشر شد. استاندارد نشان‌واره دوگانه با ISO و IEC، ISO 31010:2019، دستورالعمل‌هایی را برای انتخاب و کاربرد تکنیک‌های ارزیابی ریسک در موقعیت‌های مختلف ترسیم می‌کند.
تغییرات قابل توجه در نسخه دوم
ویرایش دوم استاندارد ایزو 31010 شامل چندین تغییر فنی کلیدی در مقایسه با نسخه قبلی خود است. بر روند برنامه ریزی، اجرا و تأیید استفاده از تکنیک ها تأکید بیشتری دارد. علاوه بر این، تعداد و دامنه کاربرد تکنیک ها گسترش یافته است و به سازمان ها ابزار جامع تری برای ارزیابی ریسک موثر ارائه می دهد. قابل ذکر است، مفاهیم تحت پوشش ISO 31000 دیگر در ISO 31010 تکرار نمی شود، مستندات را ساده می کند و منبع متمرکزتری را فراهم می کند.
استاندارد ISO 31010: رویکردی سفارشی برای مدیریت ریسک
اخذ گواهینامه ایزو 31010 به طور یکپارچه با اهداف سفارشی سازی استاندارد ایزو 31010 مطابقت دارد و از کاربرد آن در طیف گسترده ای از سناریوهای مدیریت ریسک اطمینان حاصل می کند. ISO 31010 با توجه به اینکه سازمان ها در هر نوع و اندازه با خطرات مختلفی روبرو هستند که می تواند بر اهداف آنها تأثیر بگذارد، ISO 31010 یک رویکرد ساختاریافته برای ارزیابی ریسک ارائه می دهد. به شناسایی، تجزیه و تحلیل، ارزیابی و درمان ریسک های مرتبط با فعالیت ها، فرآیندها، عملکردها یا محصولات مختلف در یک سازمان کمک می کند.
نقش مدیریت ریسک
مدیریت ریسک، همانطور که در ISO 31010 گنجانده شده است، شامل روش‌های منطقی و سیستماتیک برای ارتباط، مشاوره، ایجاد چارچوب‌ها، نظارت و بررسی ریسک‌ها، و گزارش و ثبت نتایج مناسب است. این فرآیند با در نظر گرفتن عدم قطعیت ها و احتمالات مرتبط با رویدادها یا شرایط آینده، عمدی یا ناخواسته، و اثرات بالقوه آنها بر اهداف مورد توافق، به تصمیم گیری کمک می کند.
ارزیابی ریسک، یک عنصر حیاتی برای پروژه های پیمانکاری
در چارچوب وسیع‌تر مدیریت ریسک، ارزیابی ریسک به عنوان یک عنصر حیاتی ظاهر می‌شود. این یک فرآیند ساختاریافته است که شناسایی می کند که چگونه اهداف تحت تأثیر قرار می گیرند، قبل از تصمیم گیری در مورد درمان بیشتر، خطرات را از نظر پیامدها و احتمالات آنها تجزیه و تحلیل می کند. سوالات کلیدی که توسط ارزیابی ریسک به آنها پرداخته می شود شامل درک پیامدهای بالقوه، تجزیه و تحلیل پیامدها، ارزیابی احتمال، شناسایی عوامل کاهش دهنده و تعیین میزان پذیرش سطوح ریسک است.
استاندارد ISO 31010 – بازتابی از بهترین روش ها
هدف استاندارد ISO 31010 منعکس کردن بهترین شیوه های فعلی در انتخاب و استفاده از تکنیک های ارزیابی ریسک است. این رویکرد استانداردی را برای سازمان‌ها برای هدایت مؤثر ریسک‌ها ارائه می‌کند و روشی ساختاریافته را ارائه می‌دهد که با اجماع حرفه‌ای همسو می‌شود. نکته مهم این است که این استاندارد به مفاهیم جدید یا در حال تکاملی که به سطح رضایت بخشی از توافق حرفه ای نرسیده اند نمی پردازد و از قابلیت اطمینان و مرتبط بودن آن اطمینان می دهد.
بررسی اصول کلیدی و راهنمای پیاده سازی ISO 31010:2019
ISO 31010:2019، یک استاندارد بین المللی برای تکنیک های ارزیابی ریسک، به عنوان یک جزء حیاتی در بهبود فرآیندهای مدیریت ریسک سازمان عمل می کند. این استاندارد که در پنج بخش مجزا ارائه شده است، راهنمای پیاده سازی جامعی را ارائه می دهد که سازمان ها را قادر می سازد تا پیچیدگی های ارزیابی ریسک را به طور موثر هدایت کنند.
1. برنامه ریزی ارزیابی: درک چشم انداز ریسک
اولین رکن برای پیاده سازی الزامات استاندارد و اخذ گواهینامه ایزو 31010 حول محور برنامه ریزی ارزیابی می چرخد. این به عنوان راهنمای سازمان ها برای درک کامل زمینه ارزیابی ریسک عمل می کند. جنبه های کلیدی شامل تعریف اهداف ارزیابی ریسک، استفاده از بینش از منابع مختلف، به ویژه کارشناسان موضوع (SMEs)، و ایجاد اندازه گیری ریسک است.
معیارهایی برای طبقه بندی سطوح مختلف ریسک. این مرحله پایه و اساس یک فرآیند ارزیابی ریسک سیستماتیک و جامع را ایجاد می کند.
2. مدیریت اطلاعات: جمع آوری و اعتبارسنجی داده ها
مدیریت اطلاعات، بخش دوم راهنمای پیاده سازی و اخذ گواهینامه ایزو 31010، بر وظیفه حیاتی جمع آوری اطلاعات از منابع مختلف تمرکز دارد. برای اطمینان از صحت منابع، راهنمایی در مورد تشخیص مغایرت ها ارائه می دهد. مدیریت موثر اطلاعات برای ارزیابی دقیق ریسک ضروری است و این بخش به سازمان ها کمک می کند تا مهارت های خود را در مدیریت اطلاعات از کانال های مختلف تقویت کنند و از قابلیت اطمینان و اعتبار اطمینان حاصل کنند.
3. تکنیک های ارزیابی: مرور منابع ریسک
بخش سوم، تکنیک‌های ارزیابی، راهنمایی‌هایی را در مورد نحوه بکارگیری تکنیک‌های ریسک توصیه شده در چارچوب منابع ریسک شناسایی شده ارائه می‌دهد. این شامل ارزیابی اثربخشی کنترل‌های امنیتی موجود است. با ارائه یک رویکرد ساختاریافته برای ارزیابی ریسک‌ها، سازمان‌ها می‌توانند بینش‌های ارزشمندی در مورد آسیب‌پذیری‌های بالقوه به دست آورند و استراتژی‌های مؤثری برای کاهش آنها طراحی کنند. این بخش بر کاربرد عملی تکنیک های ارزیابی ریسک در سناریوهای دنیای واقعی تاکید دارد.
4. تجزیه و تحلیل بازبینی: اعتبارسنجی نتایج در برابر مدل های تثبیت شده
تجزیه و تحلیل بازبینی، عنصر چهارم، شامل راهنمایی در مورد اعتبارسنجی نتایج ارزیابی ریسک در برابر مدل‌های ریسک تعیین‌شده است. این مرحله حیاتی دقت و قابلیت اطمینان نتایج ارزیابی را تضمین می کند. سازمان ها باید احتمال وقوع عدم قطعیت هایی را که می تواند نتایج را تحت تاثیر قرار دهد، درک کنند. با اعتبارسنجی نتایج از طریق تجزیه و تحلیل بازنگری کامل، سازمان ها می توانند اعتبار فرآیندهای مدیریت ریسک خود را افزایش دهند.
5. کاربرد نتایج: تاثیر بر تصمیم گیری
بخش پایانی، کاربرد نتایج، به چگونگی تأثیر ارزیابی ریسک بر تصمیم‌گیری می‌پردازد. این شامل ارزیابی نتایج بر اساس معیارهای از پیش تعریف شده است که سطوح ریسک قابل قبول را مشخص می کند. با درک پیامدهای ریسک های ارزیابی شده، سازمان ها می توانند تصمیمات آگاهانه ای اتخاذ کنند که با تحمل ریسک و اهداف کلی خود هماهنگ باشد. این مرحله با تاکید بر کاربرد عملی اطلاعات جمع آوری شده در هدایت انتخاب های استراتژیک، چرخه ارزیابی ریسک را تکمیل می کند.
ادغام با فرآیند مدیریت ریسک ISO 31000
یکی از جنبه های قابل توجه ISO 31010 تطبیق پذیری آن است. تکنیک های ذکر شده در ISO 31010 صرفاً به جزء ارزیابی ریسک ISO 31000 محدود نمی شود. در عوض، آنها پشتیبانی خود را در تمام اجزای فرآیند مدیریت ریسک ISO 31000 گسترش می دهند. ارتباط بین ISO 31010 و ISO 31000 در یک نمودار جامع نشان داده شده است که کاربرد تکنیک های ISO 31010 را در هر مرحله از فرآیند مدیریت ریسک نشان می دهد.
خلاصه مطلب
ISO 31010 به عنوان چراغی برای سازمان هایی است که به دنبال تقویت شیوه های مدیریت ریسک خود هستند. این استاندارد بین‌المللی با تمرکز بر تکنیک‌های ارزیابی ریسک، مکمل ISO 31000 است و چارچوبی جامع را ارائه می‌کند که با اهداف و مقاصد موجودیت‌های مختلف همسو می‌شود. از آنجایی که سازمان‌ها به حرکت در یک چشم‌انداز همیشه در حال تحول از خطرات ادامه می‌دهند، ISO 31010 به عنوان منبعی ارزشمند برای اجرای فرآیندهای مدیریت ریسک قوی و پرورش فرهنگ انعطاف‌پذیری و سازگاری عمل می‌کند.
در نتیجه، ISO 31010:2019 به عنوان یک منبع محوری برای سازمان هایی است که به دنبال تقویت شیوه های مدیریت ریسک خود هستند. پنج اصل کلیدی ارائه شده در راهنمای اجرای آن، یک رویکرد ساختاریافته برای ارزیابی ریسک، از برنامه ریزی تا کاربرد نتایج، ارائه می دهد. با پایبندی به این اصول، سازمان ها می توانند توانایی خود را برای شناسایی، تجزیه و تحلیل و مدیریت موثر ریسک ها افزایش دهند و فرهنگ سازمانی انعطاف پذیر و سازگار را پرورش دهند.
مشاوران شرکت ISOGET می توانند مراحل پیاده سازی الزامات سیستم مدیریت ارزیابی ریسک براساس استاندارد ایزو 31010 در پروژه های پیمانکاری و همچنین طرح HSE را برای پیمانکاران اجرا و کوتاه نماییم تا متقاضیان بتوانند در کمترین زمان ممکن اقدام به اخذ گواهینامه ایزو 31010 مورد نیاز نمایند. شما می توانید برای اخذ گواهینامه انطباق مربوط به ISO 31010 از طریق WhatsApp با ما در تماس باشید و از مشاوره رایگان با متخصصین مرکز ISOGET بهرمند شوید.
